«گرگ جازویاک»، مدیر ارشد بازاریابی اپل، پنجمین سالگرد تولد تراشههای سری Apple Silicon را با انتشار پیامی رسمی جشن گرفت؛ تراشههایی که نخستینبار در آبان ۱۴۰۰ (نوامبر ۲۰۲0) روی مکبوک ایر، مکبوک پرو ۱۳ اینچی و مک مینی ظاهر شدند و ورق را برای همیشه در دنیای کامپیوترهای شخصی برگرداندند.
جازویاک در پست خود تأکید میکند که هنوز باورش دشوار است پنج سال از لحظهای گذشته که اپل سیلیکون مسیر مک را دگرگون کرد؛ بهگفته او، ترکیبی از عملکرد خیرهکننده، عمر باتری فوقالعاده، طراحیهای مدرن و قابلیتهای نوآورانه باعث شده مک از همیشه بالغتر و قدرتمندتر شود.
۵ سال تکامل؛ از مهاجرت تاریخی تا تغییر قواعد بازی
اپل در کنفرانس WWDC سال ۲۰۲۰ بهطور رسمی پایان همکاری طولانی خود با پردازندههای اینتل را اعلام کرد و مسیر تازهای را برای خانواده مک در پیش گرفت؛ مسیری که بر پایه تجربه یک دههای شرکت در توسعه تراشههای سفارشی آیفون و آیپد بنا شده بود. تنها چند ماه بعد، نسل اول دستگاههای مک با تراشه M1 معرفی شدند و از همان ابتدا نشان دادند که اپل قصد رقابت ندارد؛ قصد سلطه دارد.
تراشههای سری M نهتنها مصرف انرژی را متحول کردند، بلکه استاندارد جدیدی برای هماهنگی میان سختافزار و نرمافزار ایجاد کردند؛ استانداردی که امروز، پس از پنج سال، تبدیل به شاخصی برای کل صنعت شده است.
بهعنوان کسی که تحولات دنیای تکنولوژی را با دقت دنبال میکند، معتقدم اپل با معرفی تراشههای سری M نه یک محصول تازه، بلکه یک تفکر تازه را وارد بازار کرد. اپل ثابت کرد وقتی کنترل کامل زنجیره از طراحی تا تولید را در دست بگیرد، میتواند فراتر از رقابتهای سنتی حرکت کند و مرزهای عملکرد و بازده را جابهجا سازد. امروز که بسیاری از شرکتها به سمت معماری ARM یا تراشههای اختصاصی حرکت کردهاند، کاملاً واضح است که اپل در سال ۲۰۲۰ آینده را درست پیشبینی کرده بود. مک «بهترین» نشده؛ تازه شروع مسیر تازهای است.
M5 و پایان عصر اینتل در مک؛ اپل چگونه استانداردهای تازهای ساخت؟
یکی از مهمترین وعدههایی که اپل هنگام معرفی تراشههای اختصاصی خود مطرح کرد، ارائه بالاترین سطح عملکرد بهازای هر وات بود؛ وعدهای که امروز میتوان آن را یکی از موفقترین تصمیمهای استراتژیک این شرکت دانست. همین بهرهوری خیرهکننده باعث شد اپل بتواند فن داخلی را از مکبوک ایر حذف کند؛ چراکه تراشههای سری M گرمای بسیار کمتری تولید میکنند و در عین حال قدرت پردازشی چشمگیری ارائه میدهند. حذف یک قطعه مکانیکی نهتنها مکبوک ایر را سبکتر و بیصداتر کرد، بلکه نشان داد اپل درک عمیقی از هماهنگی سختافزار و نرمافزار دارد.
در ادامه این مسیر، اپل رسماً اعلام کرده است که macOS Tahoe آخرین نسخهای خواهد بود که از مکهای مجهز به پردازندههای اینتل پشتیبانی میکند. این تصمیم عملاً پایان یک عصر را رقم میزند و نشان میدهد اکوسیستم مک بهطور کامل به سمت آیندهای مبتنی بر Apple Silicon حرکت کرده است.
اپل امسال نسل تازهای از تراشههای خود را با نام M5 معرفی کرد؛ تراشهای که اکنون در مکبوک پرو ۱۴ اینچی و آیپد پرو مورد استفاده قرار گرفته و قرار است در سال ۲۰۲۶ نیز در دستگاههای بیشتری ظاهر شود. بنچمارکهای اولیه نیز نشان میدهند M5 جهشی قابلتوجه نسبت به نسل M4 داشته و هم در توان پردازشی و هم بازده انرژی، استانداردهای تازهای تعریف کرده است.
مسیر اپل در توسعه تراشههای اختصاصی مانند یک نقشه راه دقیق و بلندمدت است که قدمبهقدم اجرا میشود. حذف پشتیبانی از مکهای اینتل شاید برای برخی کاربران ناخوشایند باشد، اما واقعیت این است که اپل تنها زمانی میتواند بیشترین بهره را از نرمافزار و سختافزار بگیرد که کنترل کامل بر هر دو بخش داشته باشد. تراشه M5 نیز گواه روشنی است که اپل فقط در مسیر تکامل حرکت نمیکند؛ بلکه هر نسل، یک قدم از رقبا جلوتر میرود و آینده لپتاپها و تبلتها را دوباره تعریف میکند.